موفقیت بلندمدت سیاستگذاری و سیاستهای علم و فناوری نیازمند تخمین و پیشبینی نتایج و اثرات سیاستها، بازخورد منظم دستاوردها بر اساس معیارهای مشخص و بناکردن بر یک نظام پایش قدرتمند و قابل اطمینان است. در چنین بستری است که جایگاه و اهمیت ارزیابی سیاستهای علم و فناوری روشن میشود. این مقاله میکوشد با تبیین جایگاه ارزیابی سیاستها در چرخه سیاستگذاری به عنوان بُعدی از این فرایند که در یکایک اجزای دیگر حضور و تأثیر دارد و با استفاده از یک فراچارچوب برای بررسی و تحلیل موضوع ارزیابی سیاستها که مبتنی بر دو بعد مفهوم-کاربرد و ایستایی-پویایی است، بر اساس تبیین مبانی و زیرساختهای لازم طرحی را برای چارچوب و نظام ارزیابی سیاستهای علم و فناوری در کشور ارائه کند.