ضرورت توسعه یا پیشنیاز تحقیق برای تمامی کشورهای پیشرفتۀ صنعتی یا در حال توسعه کاملاً آشکار است. کشورهای در حال توسعه با برداشتن گامهای بلند سعی میکنند فاصلۀ خود را با کشورهای پیشرفتۀ صنعتی از طریق توجه به تحقیقات به طور اعم، و تخصیص منابع مالی، آموزش نیروی انسانی کارآمد، و بالاخره برنامهریزی دقیق و جامع برای رسیدن به اهداف صنعتی به طور اخص، کاهش دهند. لیکن میزان کاهش فاصله در بین این دو گروه از کشورها به دلیل افزایش بیرویۀ جمعیت در کشورهای در حال توسعه، کم بودن نسبی میزان تولید ناخالص ملی آنها، و بالاخره عدم توجه کافی به تحقیقات در این کشورها کم و بعضاً منفی است. در این مقاله علاوه بر معرفی مهمترین شاخصهای مؤثر در کارایی مراکز تحقیقاتی در کشورهای توسعهیافته، بین کشورهای توسعهیافته و در حال توسعه مقایسهای کلی (از دیدگاه این شاخصها) انجام گرفته است. آنگاه با استفاده از جدیدترین آمار در دسترس، اطلاعات به دست آمده تحلیل آماری شده است. R&D همچنین در پایان استفاده از اطلاعات به دست آمده، مقایسهای جامع بین شاخصهای مؤثر در کارایی مراکز کشورهای پیشرفتۀ صنعتی با مراکز مشابه در کشورهای در حال توسعه انجام شده است.