لازمه برنامهریزی صحیح و انتخاب راهبردی تحقیقاتی به منظور دستیابی به توسعه به ویژه توسعه فنی و صنعتی این است که سوابق و تجربیات مختلف به کار گرفته شده برای رسیدن به خودکفایی ملی و شناسایی علل پیروزیها و شکستهای آنها مورد بررسی قرار گیرد. به عبارت دیگر تنها با شناخت درست مسائل و درک موانع و مشکلات و برآورد قابلیتها و امکانات میتوان برنامهای مناسب انتخاب و طرحریزی کرد. هدف این مقاله دستیابی به الگویی برای تعیین و تدوین راهبردی مناسب برای کشورهای در حال توسعه در قرن بیست و یکم است. در این مقاله رهنمود خاص برای کشور ایران به عنوان یک کشور در حال انتقال سریع، با نیروی انسانی فراوان و منابع غنی، به اختصار ارائه شده است.