انجمن های علمی و دانشگاهیان در سیاستگذاری و ارزیابی نظام علمی کشور می توانند مشارکت موثری داشته باشند. در برنامه چهارم توسعه به این مقوله توجه شده است ولی فرایندهای جاری سیاستگذاری و ارزیابی نظام علمی اغلب با نادیده گرفتن عرصه ی عمومی علم و بدون استفاده از مشارکت انجمن های علمی و دانشگاهیان صورت می گیرد. چنین ساختاری به دلیل ماهیت پیچیده تخصصی و الزامات حرفه ای مقوله سیاستگذاری و ارزیابی نظام علمی را با مشکلات مشروعیت، مطلوبیت و کارآمدی و اثربخشی مواجه می سازد. این پژوهش با کاربرد روش های اسنادی و پیمایشی نقش انجمن های علمی در سیاستگذاری و ارزیابی آموزشی و پژوهشی را مورد بررسی قرار داده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که مسوولان انجمن های علمی، انتظار ایفای نقش بالاتری در این زمینه ها را دارند و معتقدند اعضای انجمن های علمی در این خصوص دارای دانش، مهارتها و توانایی های حرفه ای مناسب می باشند. از سوی دیگر میان درگیری اجتماع علمی و دانشگاهیان در فرایندهای سیاستگذاری و ارزیابی نظام علمی کشور با توسعه عملکرد انجمن ها در سایر ابعاد، رابطه معنی داری مشاهده می شود. در بخش پایانی مقاله پیشنهادهایی به منظور افزایش مشارکت انجمن های علمی در فرایندهای سیاستگذاری و ارزیابی پیشنهادهایی ارائه می شود.
)