پژوهش به عنوان حلقه اول زنجیرۀ تولید فناوری، نقش اصلی را در بهرهیگری از فناوری زیستی ایفا میکند. فناوری زیستی در جهان به سرعت رو به پیشرفت است و بیم آن میرود سستی در این زمینه موجب گرفتاریهای جدی اقتصادی ـ اجتماعی در آینده نه چندان دور شود. بررسیها نشان میدهد علیرغم آنکه پژوهش در فناوری زیستی از کمبود نیروی انسانی، بودجه، امکانات و فقدان زیرساختارهای لازم رنج میبرد، با این وجود در کشور فعال بوده و عملکرد علمی و تولیدی قابل توجهی داشته است. در این مقاله، پس از ارزیابی وضعیت تشکیلاتی، بودجهای و عملکردی بخش پژوهش فناوری زیستی، مروری بر سیاستگذاریها در این زمینه صورت گرفته است. در انتها، به عنوان جمعبندی، راهکارهایی برای تقویت توان موجود در گسترش بهرهمندی از فناوریزیستی در برنامههای توسعه کشور ارائه شده است.