در این مقاله مهاجرت ژنهای هوشمند به عنوان یک نظریه جدید ارائه شده است. براساس این نظریه نه تنها نخبگان کشور که ثروت ملی می‌باشند از دست می‌روند بلکه پس از گذشت قرن‌ها از نظر ژنتیکی کشورهای نخبه‌پذیر (مقصد) به جوامع نخبه تبدیل خواهند شد و درصد ژنهای هوشمند آنها به شکل گسترده‌ای افزایش می‌یابد. لذا در زمینه تولیدعلم، فن و فناوری همچنان پیشتاز خواهند بود. در نتیجه کشورهای نخبه‌گریز (مبدأ) روز به روز فقیرتر شده و به دلیل همین فقر، وابسته‌تر می‌شوند و تعادل جهانی با شدت بیشتری به هم می‌خورد. بنابراین ضرورت دارد، موضوع حفظف صیانت و کرامت نخبگان به عنوان یک پروژه ملی تعریف شودو عوامل دافعه‌زا رفع گردد. یکی از جمله راهکارهای عملی برای جلوگیری از مهاجرت طیف وسیعی از ژنهای هوشمند، حمایت مادی و معنوی از گسترش و همچنین مشارکت تمامی شرکت‌های خصوصی و دولتی در تأسیس مراکز پژوهشی تخصصی و همچنین به کارگیری نخبگان در این مراکز می‌باشد.
)