استادیار بخش علوم کتابداری و اطلا عرسانی دانشگاه شیراز
چکیده
دانشمندان با استناد به پژوهشگران پیشین، نقش آنان در پیشبرد علم یا دست کم در تحقق پژوهش خود را بازمی شناسند و ارج می نهند. از این رو، شبکة استنادی می تواند اثرگذارترین آثار در یک حوزه را بازنمایاند. این اندیشه به ایجاد پایگا ه ها، شاخ ص ها و روش های استنادی انجامید که از اساس به هدف تسهیل بازیابی و گزینش منابع علمی پدید آمدند، اما به تدریج، با وجود کاستی های فراوان، کاربردی گسترده در ارزیابی پژوهش یافتند. با توجه به رویکرد فزایندة جوامع علمی ایران به کاربرد این شاخص ها در ارزیابی پژوهش به منظور استخدام، ارتقا یا تخصیص اعتبار پژوهشی، مقالة حاضر می کوشد ضمن برشمردن کاستی های شاخص های استنادی به ویژه ضریب تأثیر، دلایل ناکارامدی آن در ارزیابی پژوهش و نظام پاداش و ارتقا به ویژه در میان رشته ها و حوزه های موضوعی گوناگون را شرح دهد و راهکارهای موجود برای جبران این کاستی ها را معرفی نماید .
)