اصلی‌ترین چهارچوب تنظیم رابطة حقوقی میان دانشگران (اعضای هیئت علمی آموزشی یا پژوهشی) با نهادهای علم (دانشگاه، پژوهشگاه) «آیین‌نامه استخدامی اعضای هیئت علمی» است. در مقابل مهم‌ترین مقررة سازمانی برای تعالی فردی در نظام علمی، «آیین‌نامه ارتقای مرتبة اعضای هیئت علمی» است که هم‌سویی این دو آیین‌نامه می‌تواند موجبات اعتلای متقابل دانشگر و نهاد علم را پدیدار سازد. لیکن طی سه دهة اخیر در گردشی تدریجی، آیین‌نامة ارتقای مرتبه خود را به عنوان مهم‌ترین مقررة سازمانیِ حاکم بر دانشگران نه تنها در دانشگاهها و پژوهشگاهها بلکه در دستگاههای صنعتی و خدماتی مطرح کرده است تا بدانجا که هر دانشگر نوورود به کانون علم، نسخه‌ای از آییننامۀ ارتقا را در دست دارد و فعالیت‌های خود را از بدو استخدام با آن می‌سنجد. این موضوع تبعاتی جدی در فضای علمی کشور داشته و بیم آن می‌رود که استمرار آن به سترون شدن نهاد علم در قبال ذی‌نفعان مختلف (و به ویژه جامعۀ عمومی و حتی جهان دانش) منتهی شود.
از سوی دیگر طی 40 سال گذشته تا کنون شش‌بار آیین‌نامة ارتقا بازنگری شده است و اینک طلایة بازنگری هفتم آن در برنامۀ هفتم توسعه نمایان است. به همین دلیل فصلنامة رهیافت درصدد است با انتشار ویژه‌نامه‌ای در باب این موضوع، دیدگاه‌ها و نظریات اندیشمندان و صاحب‌نظران را پیش روی سیاستگذاران علم و فناوری قرار دهد؛ لذا زمینه‌های مطرح در این ویژه‌نامه شامل موارد زیر (و نه محدود به آن) است:
از پژوهشگران، اندیشمندان و صاحب‌نظران گرامی دعوت می‌شود تا بر اساس «قلمروفصلنامه» دست‌نوشته‌های خود را در هر یک از زمینه‌های بالا به فصلنامه ارسال کنند.
چگونگی ارسال دست‌نوشته
یادآوری: در صورت بروز اشکال در ثبت دست‌نوشته، پدیدآورندگان می‌توانند نوشته‌های خود را از طریق رایانامة rahyaft@nrisp.ac.ir به فصلنامه ارسال کنند.
2.قالب دست‌نوشته‌ها مطابق «الگوی نگارش مقاله در فصلنامۀ رهیافت» است.