نانوتکنولوژی در لغت به معنای علم مطالعه ذرات بسیار کوچک است. گاهی از آن به عنوان علم ذرات بسیار کوچک نام برده و به عنوان تکنولوژی ساخت وسایل در مقیاس اتمی یا مولکولی تعریف میشود. پیشوند نانو از کلمه یونانی nanos به معنای یک بیلیونیم است. دانشمندانی که در زمینه ناتوتکنولوژی کار میکنند، در مقیاس نانو وارد شده و ذراتی را مطالعه میکنندکه صدهزار بار کوچکتر از قطر مو می باشند. ساخت وسایلی با اندازه کمتر از 100 نانومتر محصول نانوتکنولوژی است. اندازه یک مولکول یک نانومتر میباشد، از این رو نانوتکنولوژی علم مطالعه در حد مولکول است. مقیاس نانو، مرز نامشخصی بین دنیای کلاسیک و مکانیک کوانتوم بوده از این رو درک نانوتکنولوژی حاکی از ورود تحولی نو در تواناییها و قابلیتها می باشد. ساخت ماشینهای نانو، نانوالکتروونیکها و سایر وسایل نانو، بدون شک مشکلات بسیاری را که بشر امروزه با آن مواجه است، حل خواهد کرد زیرا اندازه کوچک این وسایل، این امکان را فراهم میسازد که فرایندها، پدیدهها و خصوصیات زیستی، شیمیایی و فیزیکی پیشرفته و نوظهور را نمایان سازند. هنگامی که ترکیبات ساختاری ویژه در محدوده یک تا صد نانومتر قرار دارند از خود صفات فیزیکی متفاوتی نشان میدهند. در حال حاضر نانوتکنولوژی در مرحله شکوفا شدن است و هماکنون توانایی ساخت ماده در مقیاس اتمی وجود داردو محصولات فراوانی یافت میشوند که نتیتجه مستقیم افزایش توانایی برای ساخت ترکیبات با اندازههایکمتر از صد نانومتر است. ساخت آیینههایی که بخار نمیگیرند، تلویزونهای با صفحه نمایش مسطح، نقاشیهای تقلید زیستی با زاویه تماس 180 درجه و تهیه ویتامینهای حلال چربی در نوشیدنیهای آبکی، برخی از اظهارات اولیه نانوتکنولوژی است این تکنولوژی برای اهداف بسیار پیچیده نیز میتواند استفاده شود، به عنوان مثال ممکن است روزیعلم نانو به تولید ماشینهای میکروسکوپی منجر شود که آسیبهای بدن را در سطح سلول برطرف نماید. پیشرفتهای فراوان درعلم کامپیوتر، داروسازی و پژشکی زمانی صورت میگیرد که پتانسیل واقعی نانوتکنولوژی حاصل شود. علم نانوتکنولوژی زمینه میانرشتهای است که ارتباط نزدیک رشتههایی از قبیل فیزیک، زیستشناسی، شیمی، مهندسی، کامپیوتر و... را نیاز دارد. مراکز نانوتکنولوژی در سراسر دنیا سرمایهگذاری بسیار کرده تا بتوانند از این بازار گرم علمی سهم بیشتری ببرند. این پیشرفت سریع با پیدایش رو به افزایش واژه نانو در مجلات و اخبار مشهود است. ایران نیز باید با بهرهگیری از توان بالای علمی دانشمندانی که در افزایش سطح تولیدعلم کشور مؤثرند و با بهرهگیری از اندیشه آنها در این وادی قدم گذارد تا در آیندهای نه چندان دور، بتواند تولیدکننده محصولات نانوتکنولوژی درکشور باشد.